أنا قتیل العبرة… درست است که عبرة را اشک معنی می‌کنند؛ اما مقصود همین اشک ظاهری نیست. به معنای عام خودش که حزن است، گریه دل. گریه دل، حزن است و چون دل امیر است بر اعضا، آثار حزن هم به تدریج در اعضا آشکار می‌شود. اگر سینه سوخت، نشانه همان گریه دل است. اگر بدن متزلزل شد، نشان همان گریه دل است. اگر ناله بلند شد، نشان گریه دل است. ضجه بلند شد، دست به سر و سینه زد، اشک جاری شد، نشان همان گریه دل است… أنا قتیل العبرة…
(سخنرانی ۵محرم الحرام۱۴۲۲)