جستجو کردن
Close this search box.

وصفی کوتاه درباره حضرت رضا علیه السلام از زبان شیخ اوحد؛ شیخ احمد احسائی اعلی الله مقامه

اَلّلَهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلىّ بْنِ موُسَى الرِّضا الْمُرتَضَى، اَلإِمامِ التَّقِىِّ النَّقىّ وَ حُجَّتِكَ عَلى مَنْ
فَوْقَ الاْرْض وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرى اَلصِّدّيقِ الشَّهيِد صَلاَةً كَثيِرَةً تَامَّةً دَائِمَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً
مُتَرادِفَةً كَأَفْضَلِ ما صَلَّيْتَ عَلى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيائِكْ


———————


به مناسبت سال روز میلاد حضرت ثامن الحجج على بن موسى الرضا  عليهماالسلام اين اثر ادبى ارزنده را به برادران و خواهران ايمانى تقديم مى‏كنم.


شيخ مرحوم  ـ اعلى اللّه مقامه ـ در تاريخ ۲۶ ذيقعدة الحرام سال ۱۲۲۲ هـ.ق كه براى زيارت حضرت رضا  عليه‏السلام به سوى مشهد مقدّس مى‏آمدند، در نزديكى طبس در عصر آن روز، اين قصيده را انشاء فرمودند.


نظر به اين كه اين اثر ادبى شيعى انتشار يابد و اشتياق عزيزان به زيارت اعتاب مقدس معصومين  عليهم‏السلام بيشتر گردد، آن را در اينجا  نقل می کنم و براى اين‏كه همگان از مضامين عالى آن بهره‏مند شوند، ترجمه‏ى فارسى آن را هم تقديم کردم.


درود بى‏پايان خداوند و اولياى او بر روان پاك سراينده‏ى بزرگوار آن، آمين:


 


در ادامه مطلب

إليك مسيرى يابن موسى



        (البحر: الطويل)                                      (الأبيات: ۲۵)


 


 


۱- إِلَيْكَ مَسيرِى يَابْنَ مُوسَى مِنَ البُعدِ


 يُقَلْقِلُنِى شَوْقِى وَ يُزْعِجُنِى وَجْدِى


۲- حَدانِىَ مِنْ أَشْوَاقِكُمْ قَائِدٌ لَكُم


 وَ دَاعِىَ أَشْواقِى وَ سَائِقُهَا يَهْدِى


۳- فَهَا أَنَا ذَا مَا بَيْنَ قَائِدِ وَصْلِكُم


 وَ دَاعِىَ شَوْقِى خَلْفَهُ سَائِقُ الوَجْدِ


۴- وَ لِى صِبْيَةٌ يَا لَهْفَ نَفْسِى وَ نِسْوَةٌ


 إِذا غِبْتُ عَنْهُم لاَيَقِرّوُنَ مِنْ بَعْدِ


۵- وَ كُنْتُ إِذا مَا عَنَّ لِلْقَلْبِ ذِكْرُهُم


 تَقَطَّعَ أَفْلاذٌ عَلَيْهِمْ مِنَ الْكَبْدِ


۶- وَ لَمَّا دَعَوْتُمْ لَذَّ عِنْدِى فِرَاقُهُم


 وَ لَمَّا أَبُلْ مَا هُمْ عَلَيْهِ مِنَ الْجَهْدِ


۷- وَ لَذَّتْ لِىَ الْأَزمَاتُ وَ الْبَيْنُ وَ السُّرَى


 وَ هَانَتْ بِقَلْبِى شِدَّةُ الحَرِّ وَ الْبَرْدِ


۸- وَ بِعْتُكُمْ نَفْسِى وَ مَا ارْتَبَطَتْ بِهِ


 بِلُقْيَاكُمْ يَوْماً فَهَذا لَكُمْ عِنْدى


۹- وَ أَنْتُمْ بِمَا تَهْوَوْنَ أَوْلَى وَ مُنيَتِى


 هَواكُمْ وَ مَاتَرْضَوْنَهُ مُنْتَهَى جَدِّى


۱۰- فَإِنْ كانَ مَا فِى بَاطِنِى طِبقُ ظَاهِرِى


 وَ ذَلِكَ فِى تَبْليِغِ مَرْضَاتِكُمْ يُجْدِى


۱۱- فَصِلْ فِى جِيَادِ السَّبْقِ مِضْمَارَ سبْقَتِى


 وَ لاتَذَرُوْنِى فِى الرَّدَايَا مِن الضِّدِ


۱۲- وَ طَهِّرْ صَدَا قَلْبِى بِفَاضِلِ طُهْرِكُم


 فَأَنْتُمْ طَهُورٌ لِلْقَلْبِ مِنَ الصَّدِ


۱۳- فَفِى أَصْلِ كَوْنِى طَالِعِى بُرْجُ حُبِّكُم


 وَ لاتَذِرُوْنِى فِى قَضَا طَالِعِى المُرْدِى


۱۴- فَإِنْ قَلَّ مَا عِنْدِى فَمِنْ فَضْلِ فَضْلِكُم


 تَمِامِى وَ إِتْمَامِى إِلَى مُنْتَهَى رُشْدِى


۱۵- قَصَدْتُكَ مُضْطَرّاً بِدَعْوَةِ مُخْلِصٍ


 يُجَابُ وَ لاَيُنْحَى بِحَالٍ مِنَ الرَّدِّ


۱۶- وَ عِنْدَكَ لِلْوُفَّادِ أَوْفَى جَوَائِزٌ


 وَ قَدْ جِئْتُكُمْ عَنْ نَازِحِيْنَ مَعَ الْوَفْدِ


۱۷- قُلُوبُهُمْ تَهْوِى إِلَيْكْ وْ إِنْ‏نَأَوْا


 وَ كُنْ لِى وَ مَنْ أَهْوَاهُ مِنْ سَاكِنِى يِزْدِ


۱۸- وَ أَنْتَ عَلِيمٌ بَالَّذِينَ عَنَيْتُهُم


 وَ مَا طَلَبُوا مِنِّى لَدَيْكَ كَمَا عِنْدِى


۱۹- وَ لِى طَلِبَاتٌ قَدْ سَمِعْتَ شِكَايَتِى


 لَكُمْ فَاسْتَجِبْ عُدْ فِى قَضَانَا جَزَا الْوَعْدِ


۲۰- فَإِنْ زُرْتُكُمْ فَالْفَضْلُ مِنْكُمْ وَ جُدْتُم


 بِهَا فَأَعِدْنِى بَعْدَ ذَلِكَ يَا مُبْدِى


۲۱- وَ ذَلِكَ مِمَّا كَانَ بَيْنِى وَ بَيْنَكُم


 بَسَطْتُ يَدَ الاْمَالِ فِى مُنْتَهَى جُهْدِى


۲۲- إِلَى وَجْهِكُمْ وَجَّهْتُ وَجْهِى وَ خَاطِرِى


 يَدُورُ عَلَيْكُمْ مَا تَوَجَّهَ فِى قَصْدِى


۲۳- وَ يَهْوِى فُؤادِى فِى الْجِهَاتِ إِلَيْكُم


 وَ مَنْ لَمْ‏يَجِدْكُمْ لاَيَقِرُّ عَلَى حَدِّى


۲۴- عَلَيْكُمْ صَلاَةُ اللَّهِ مَا انْبَعَثَتْ بَكُم


 لُبانَات كُلِّ الْخَلْقِ فِى الْقَصْرِ وْ المَدِّ


۲۵- وَ مَا حَلَّقَتْ فِى نَيْلِ غَايَاتِ قَصْدِهَا


 نَوَازِعُ أَشْوَاقِ الْبَرَايَا مِنَ الْوِدّ


 


*  *  *  *  *  *  *


۱- به سوى تو مى‏آيم اى پور موسى در حالى كه آتش عشق و شور اشتياق تاب و قرار را از من ربوده است.


۲- راهنما و جلودارم در اين سفر، شوق است كه مرا به كوى شما مى‏كشاند.


۳- هواى وصل، آتش عشق و هيجان شوق مرا محاصره كرده‏اند و مرا به سوى شما مى‏رانند.


۴- من كودكان خردسال و دخترانى دارم كه جانم فدايشان؛ هرگاه آهنگ جدايى ايشان مى‏كنم، آرامش از ايشان سلب مى‏شود.


۵- و هرگاه آيينه‏ى دلم سويشان رو مى‏كند، جگرم پاره پاره مى‏شود.


۶- اما چون بانگ دعوت شما را شنيدم، دورى ايشان برايم از عسل شيرين‏تر شد و ديگر پروايى از امواج خروشان بلا كه بر ايشان وارد آيد ندارم.


۷- طوفان مشكلات، آتش فراق و سختى سفر برايم گوارا شد و ناملايمات برايم هموار گرديد.


۸- دار و ندارم را به اميد ديدار يك‏روزتان فروختم و شما در نزد من چنين مقام والايى داريد.


۹- شمابه خواسته‏هايتان سزاوارتريد وآرزوى‏من‏هم‏خواسته‏ى شماست‏وخشنودى شما،نهايت‏تلاش‏من است.


۱۰- اگر باطن‏وظاهر مرا يكى مى‏بينيد، و اين يك‏رويى و صداقت،براى رسيدن به‏گنج رضايت شما كافى است.


۱۱- پس مرا هم در ميدان مسابقه از ممتازين قرار دهيد و در جرگه‏ى مخالفين اهل هلاك قرارم ندهيد.


۱۲- و زنگار دلم را با سمباده‏ى پاكى‏تان بزداييد كه شستشوى دل از زنگار، به آب زلال وجود شما امكان دارد.


۱۳- طالعِ تار و پود من در برج محبت شما رقم خورده است، پس اين سرنوشت مرا دگرگون مسازيد.


۱۴- اگر بى‏مايه‏ام از سرمايه‏ى بى‏كران شما براى رسيدن به انتهاى جادّه‏ى رشد و كمال، از فضل شما بهره مى‏جويم.


۱۵- مضطرانه هواى تو كرده‏ام و خالصانه تو را خوانده‏ام و البته نيز دعايم مستجاب مى‏شود و هيچگاه مردود نمى‏گردد.


۱۶- و تو بهترين پاداش‏ها را براى راهيان كُويَت مهيا نموده‏اى، من و همراهانم به نيابت از دُورانِ از بارگاهت به سوى تو آمده‏ايم.


۱۷- آن دوران، گرچه دور هستند اما كبوتر دلشان به سوى تو پرواز كرده است، تو با من و دوستانم از اهل يزد باش.


۱۸- و البته تو بهتر مى‏دانى كه مرادم كيانند و كوله‏بار حوائجشان را كه به من داده‏اند تا نزد تو آورم، برايت روشن است.


۱۹- من از تو خواسته‏هايى دارم و تو ناله‏هاى دلم را شنيدى، پس آنها را اجابت كن و وعده‏هايى كه داده‏اى برايمان ثبت نما.


۲۰- اگر توفيق زيارت شما نصيب من شد، از فضل و عطاى خودتان بود، پس بار ديگر هم اين توفيق را برايم تكرار كن اى ابتدا كننده‏ى در امور.


۲۱- اين همه اميد به جهت ارتباطى است كه بين من و شماست، دست گدايى را بى‏نهايت به سويتان گشوده‏ام.


۲۲- رويم به قبله‏ى كوى شماست و شهباز فكرم به گرد قطب شما در طواف است.


۲۳- پرواز دلم در هر كوى و برزن به سمت شماست و هر آن كس كه شما را نشناخته نمى‏فهمد كه چه مى‏گويم.


۲۴- درود الهى بر شما باد تا هر زمان كه كاسه‏هاى كوچك و بزرگِ گدايى خلق به سويتان مى‏آيد.


۲۵- و تا هر زمان كه پروانه‏هاى عاشق به گرد شمع وجودتان براى رسيدن به قله‏هاى مقاصد حلقه مى‏زنند.


———————


كشكول احسائى ج ۲ ص ۲۹۳